June 5, 2012

I. Will. Battle. For. The. Sun.


Ίσως είναι  βράδυ.

Ίσως είναι απλά σκοτεινά.

Τα μάτια σβήνουν, χάνεσαι και κρύβεσαι σα να φταις που υπάρχεις. Περνούν οι στιγμές και εσύ πεθαίνεις γιατί κάθε καινούργιο πρωινό σημαίνει θάνατος. 
Νόμιζα ότι προσπαθώ να ζήσω, ότι τα κατάφερνα μα έκανα λάθος, γιατί αυτό το άρρωστο βλέμμα στον καθρέφτη είναι νεκρό, ανήκει σ’ έναν άνθρωπο χωρίς ψυχή, κρύο και ξέθωρο.



  Φοβάμαι το σκοτάδι.

Tο σκοτάδι που απλώνεται μέσα μου, γιατί με κάνει να χάνω το μυαλό μου.

 Φοβάμαι τον εαυτό μου.

Tον εαυτό μου που σα να ερωτεύτηκε τη νύχτα μου τρώει τα σωθικά. 

Και τρέχω.

Tρέχω μακριά μου μη με βλάψω κι άλλο. 

Σε παρακαλώ. Σε παρακαλώ, δείξε μου το φως. 
Οδήγησε με σ’ αυτή την ηλιαχτίδα που φωτίζει το βλέμμα σου.

No comments:

Post a Comment