Διαμορφώνονται στον χρόνο και παρεξηγούνται.
Αλλά δεν είναι κακό.
Δεν είναι κακό ν' αλλάζουν οι άνθρωποι.
Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν σύμφωνα με το αν ταυτίζονται κι αν συμπορεύουν οι πορείες και οι στόχοι ζωής τους με τον άλλον.
Αλλά εγώ πετάω.
Πετάω σαν άγγελος, γιατί κανένας δεν έχει μείνει τόσο αγνός και ευάλωτος για να συνοδευπορευτεί.
Πετάω σαν άγγελος με μία άρπα.
Εκεί που δεν υπάρχουν οι διαφωνίες, οι καυγάδες, οι απιστίες, τα διαζύγια -τα φύλα.
Σου λέω είναι όμορφα εκεί.
Αλήθεια,
Μαθαίνω.
Πετάω στα πάρκα της Εδέμ, εκεί που τα παιδιά μορφώνονται χωρίς φραγμούς, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς κακοποίηση. Εκεί που οι γονείς μαθαίνουν την διαπαιδαγώγηση και δεν σ'αφήνουν σ' έναν κόσμο έρημο και σκληρό, γεμάτο προκλήσεις που δεν μπορείς ν' αντιμετωπίσεις,
Που δεν σ' αφήνουν να καταπνίξεις μια κραυγή σ' ένα ποτήρι κρασί, για να βρεις μια γωνιά του ίντερνετ για να κλαφτείς, ένα χαρτί να εκφραστείς.
Λίγη τρυφερότητα ρε γαμώτο.
Ένα γαμώτο για να δει κάποιος τα δάκρυα που φύτρωναν σαν τριαντάφυλλα κι έκαιγαν την σάρκα σου μεγαλώνοντας σαν μπελαντόνες,
Κι αν όλα είναι υπερβολή, ο τρόπος μου είναι μια ταπεινή έκφραση.
Και είναι η αλήθεια.
Εκείνη η καριόλα που συνέχεια κρύβεται, που συνέχεια κατακρίνεται, που συνέχεια γονατίζει.
Που εύκολα καίγεται εάν η σκέψη σου ψήνεται.
Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ μαθαίνω- μεγαλώνω.
Κι όσο μεγαλώνω, μαθαίνω,
Και όσο μαθαίνω αντιλαμβάνομαι και καταλαβαίνω. Πλήγωσα και ζητάω συγνώμη.
Και μην αυταπατάσαι -με πλήγωσαν εξίσου και χειρότερα.
Πολύ χειρότερα.
Πολλοί άνθρωποι μου φέρθηκαν σκάρτα, καρδιά μου.
Μα τους συγχωρώ.
Γυρνάω την ψυχή μου ανάποδα και τους συγχωρώ.
Γιατί δεν μου έχει μείνει τίποτε άλλο και το να γυμνάζεις την ψυχούλα σου δεν είναι εύκολο πράγμα.
Πληρώνω για λάθη που δεν είχα διαπράξει και γονατίζω για αμαρτίες που δεν έχω γευτεί.
Αλλά κάθε τι στον καιρό του, λένε.
Και έρχεται και η δική σου σειρά.
No comments:
Post a Comment