Μισώ τα ψέματα. Τα ψέματα εκείνα που λένε κάποιοι μόνο και μόνο για να σε κοροϊδέψουν και όχι για να προστατέψουν τον εαυτό τους από κάτι. Αλήθεια τα μισώ. Αν μπορούσα θα σε τάιζα όλα αυτά τα ψέματα –μιας και σου αρέσουν τόσο πολύ απ’ ότι φαίνεται – και όταν πήγαινες τουαλέτα, θα επαναλάμβανα την διαδικασία ξανά και ξανά και ξανά για να τα έχεις μαζί σου σε όλη σου τη ζωή. Γιατί εγώ δεν τα θέλω. Με μπερδεύουν, με παραπλανούν, μου διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα κάνοντάς με να νιώθω χαμένη κάθε φορά, μιας και δεν έχω την κατάσταση υπό τον δικό μου έλεγχο. Μου τσακίζουν την ψυχή κάθε φορά που τα φέρνω στον νου μου, κάθε φορά που μου αραδιάζεις καινούρια.
Και τότε είναι που θέλω να τσακίσω κι εσένα τον ίδιο. Να σε βάλω να κάνεις τσουλήθρα, γυμνός, σε μια τεράστια λεπίδα, να φρενάρεις με τη γλώσσα και τέλος να πέσεις σε έναν κουβά, ο οποίος θα περιέχει ένα μείγμα από οινόπνευμα και οξυζενέ. Και μετά αφού αιχμαλωτίσω τον τρόμο και τον πόνο των ματιών σου μέσα στα δικά μου, θα σε σκοτώσω. Ποτέ πριν δεν είχα τόσο έντονες σαδιστικές και δολοφονικές τάσεις. Όχι, ψέματα, είχα. Απλά τώρα άρχισαν να ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια.
Δεν μπορεί, και σε σας θα έχει συμβεί. Με ένα άτομο που είναι σημαντικό για εσάς, αλλά δυστυχώς έχει έναν χαρακτήρα σα σκατά. Αρχικά σε κυριεύει μια παράλογη, ακαταμάχητη επιθυμία. Οι κοινότερες λέξεις, οι απλούστερες ιδέες αποχτούν μια νέα, αλλόκοτη όψη. Αυτή η επιθυμία σου είναι αφόρητη -όμως είναι μάταιο να της αντισταθείς. Μετά ωστόσο από μερικές στιγμές, η σχέση ανάμεσα στις ιδέες γίνεται τόσο αόριστη και το νήμα των σκέψεών σου τόσο επίμοχθο που ούτε εσύ δεν μπορείς να καταβάλεις αυτές τις ιδεοληψίες. Περίεργη αίσθηση, το ξέρω. Τρομαχτική.
Ωστόσο δεν θα μπορούσα να σου κάνω κακό. Όσο και να θέλω να σου σαπίσω την ψυχή και να την πατήσω κάτω μέχρι να γίνει ένα με το πάτωμα, δεν θέλω να πονέσεις (γαμώτο). Οπότε ερχόμαστε πάλι στο μηδέν, με εσένα να μην θες να απομακρυνθείς από κοντά μου και με εμένα να ξαναμπαίνω στην φούσκα του ψεύτικου κόσμου σου, έχοντας σιχαθεί μα και ερωτευτεί τα όμορφα ψέματά σου.
No comments:
Post a Comment