Και προφανώς και όσοι μου πέρασαν αυτήν την ιδεοληψία, είναι άξιοι για φτύσιμο και βρίσιμο και όλα τα ίσιμο -αλλά λένε ότι πρέπει να σέβεσαι τους μεγαλύτερούς σου και να συμπονείς τους συνανθρώπους σου.
Δεν με ενοχλεί να μην βγάλω κάτι εις πέρας, γαμώτο. Με ενοχλεί να μου γαμάνε την προσπάθεια να το κάνω.
Τς.
Εάν δεν ήμουν αυτή που είμαι, ίσως να ήμουν ακόμη και αγαπητή.
Αλλά προς το παρόν είμαι άυπνη, ζαλισμένη και έχω το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και τα κόμπλεξ του ναρκισσισμού και του εγωισμού, που μπλοκάρουν τον δρόμο μου -ή ακόμη χειρότερα- τον ασφαλτώνουν.
Αλλά προς το παρόν είμαι άυπνη, ζαλισμένη και έχω το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και τα κόμπλεξ του ναρκισσισμού και του εγωισμού, που μπλοκάρουν τον δρόμο μου -ή ακόμη χειρότερα- τον ασφαλτώνουν.
Η αυτοσυνείδηση άλλωστε ήταν πάντοτε δίκοπο μαχαίρι, δεν αλλάζει τίποτα πέρα απ' τα πάντα.
Κι όταν θες τα πάντα και βιώνεις μέσα σου, δίχως λόγο, το τίποτα, κάτι πάει στραβά.
Και οι μέρες που βιώνω είναι σαν απλά να υπάρχω.
Όποιος μου στερήσει έστω κι ένα τσιγάρο ή νικοτίνη απ' τα πνευμόνια μου τις επόμενες μέρες, απλά θα υποφέρει.
No comments:
Post a Comment